ŻYWIAK CHLEBOWIEC.

To chrząszcz z rodziny kołatkowatych często spotykany w naszych domach, gdzie żeruje w mące, kaszach, ryżu i innych produktach suchych. Oprócz tego, że atakuje produkty spożywcze uszkadza także książki i księgozbiory w bibliotekach i muzeach. Jak wygląda, jak się rozwija i w jaki sposób go zwalczyć?

Jak wygląda żywiak chlebowiec?

Żywiak chlebowiec jest niewielkim chrząszczem z rodziny kołatkowych, osiąga długość niespełna 5 mm. Jego ciało jest koloru brunatnego bądź rdzawo-brązowego, na jego pokrywach znajdują się kropki układające się w podłużne rzędy. Ciało pokryte jest drobnymi włoskami: przylegającymi oraz odstającymi.

Jak wygląda cykl żywiaka?

Przy optymalnych warunkach otoczenia (odpowiednia temperatura i wilgotność) samica składa do 75 jaj, bezpośrednio na produkty – tak, aby wylęgające się z nich larwy miały bliski dostęp do pożywienia. Larwy są jednak odporne na głód, bez jedzenia potrafią przeżyć do 8 dni, wyposażone są w silne żuwaczki, dzięki którym są w stanie przegryzać opakowania, w których przechowywane są produkty. Larwy są białe (jedynie ich główka jest brunatna) i wygięte na kształt rogalika. Po około 60 dniach żerowania dochodzi do przepoczwarzenia – stadium poczwarki trwa zaledwie 15 dni, po czym mamy już osobnika dorosłego, chrząszcza.

Szkodliwość i zwalczanie żywiaka chlebowca. 

Żywiak chlebowiec przebywa w bliskim otoczeniu człowieka, to owad synantropijny. Zaliczany jest do szkodników domowych, znajduje w mieszkaniach odpowiednie warunki do życia i rozwoju: optymalną temperaturę i wilgotność oraz dostateczną ilość pożywienia. Żerują na suchych produktach typu mąka, kasza, ryż, przyprawy, kawa i herbata, lubią wyjadać klej, ogryzać tapety i papier, atakują ubrania i inne tekstylia. To z racji uwielbienia do papieru zaliczane są do szkodników muzealnych – potrafią  zniszczyć znaczną część zbiorów bibliotecznych i muzealnych.

Przy zwalczaniu żywiaka stosuje się zazwyczaj oprysk oraz metodę zamgławiania ULV.