Nornik, polnik
NORNIK.
Nornik to gatunek gryzonia należący do rodziny chomikowatych. Najbardziej popularnym nornikiem w Polsce jest nornik zwyczajny, inaczej polny, polnik (Microtus arvalis). Należy on do zwierząt roślinożernych, osiąga długość od 8 do 10 cm, dodatkowo ogon mierzy do 4,5 cm. Nornik polny jest krępej budowy ciała, jest ono walcowate i pokryte miękką i krótką sierścią w kolorze szarym bądź szaro-żółtym. Strona brzuszna jest srebrzystoszara lub żółto-popielata. Sierść młodych norników jest nieco ciemniejsza niż u osobników dorosłych.
Nornik polny występuje najczęściej na otwartych terenach, zamieszkuje pola, łąki, ogrody i nieużytki. Spotkać go można także na brzegach lasów, polanach leśnych i wyrębach. Głównym jego pożywieniem są nasiona, zielone części roślin, szczególnie liście i pędy roślin strączkowych, korzenia, kłącza i kora z drzew. Nornik zwyczajny gromadzi zapasy na okres zimy, zazwyczaj są to ziarna, bulwy i korzenie roślin. W okresie zimowym przebywa głównie na łąkach, miedzach i na brzegach lasów, z kolei w okresie wiosennym przenosi się na pola.
Polnik jest bardzo aktywny i ruchliwy zarówno w ciągu dnia, jak i nocą. Swoje gniazda zakłada na głębokości około 20 cm, tuż pod powierzchnią ziemi. Drąży chodniki, niektóre z nich spełniają funkcję spiżarni, a inne kryjówki. Młode norniki, kiedy opuszczają gniazda budują własne nory i to najczęściej blisko nory swojej matki. Tworzą się w ten sposób kolonie. Naturalnymi wrogami nornika są lis, łasica, gronostaj, ptaki drapieżne i krukowate, a także sowy, mewy i dzierzby.
Nornik polny rozmnaża się od marca do listopada, ciąża trwa około 21 dni. Samica wydaje na świat od 2 do nawet 12 młodych, w ciągu całego życia rodzi około 4 do 5 miotów. Młode, które przychodzą na świat są ślepe i nieowłosione, dopiero po 10 dniach otwierają oczy. Odżywiają się mlekiem matki przez okres 2 tygodni, swoją dojrzałość płciową osiągają po 9 tygodniach. Nornik zwyczajny żyje średnio 1,5 roku.
Polnik zaliczany jest do groźnych szkodników zbóż i roślin okopowych. Zboża w stertach są niszczone i zanieczyszczane odchodami, a rośliny okopowe uszkadzane są tuż po żniwach. Uszkadza rośliny do tego stopnia, że nie nadają się do dłuższego przechowywania i tracą przy tym swoją wartość handlową. Nornik polny żeruje także w ogrodach – ogryza korę z młodych drzew owocowych, zjada pędy, kłącza i cebule roślin ozdobnych. Ponadto bywa nosicielem zakaźnych chorób, które mogą stanowić niebezpieczeństwo zarówno dla ludzi, jak i udomowionych zwierząt.