Meszki to rodzina małych owadów zaliczanych do muchówek, osiągają długość średnio od 3 do 6 mm. Nazywane są z angielskiego Black flies, a to z racji swojego ciemnego ubarwienia. Są krępej budowy ciała z wyraźnym garbem, ich skrzydła są krótkie i szerokie, w czasie spoczynku układają się daszkowato. Czułki składają się z 11 członów, są dość masywne, z kolei odnóża są krótkie i grube. Meszka posiada aparat gębowy typu kłująco-ssącego, dzięki niemu rozcina skórę żywiciela i rozrywa tkanki. Następnie wysysa krew wprowadzając przy okazji silnie toksyczną ślinę, która ma za zadanie przede wszystkim zatrzymać proces krzepnięcia krwi. Wśród meszek jedynie samice są krwiopijne i to one są groźne dla człowieka. Atakują również krowy, świnie, konie, owce i drób. Krew jest dla nich bogatym źródłem białka, które jest niezbędne do produkcji jaj.

Meszki występują masowo i atakują chmarami, wchodzą do uszu, nosa i w sierść. Zazwyczaj kłują miejsca pokryte najbardziej delikatną skórą, czyli okolice pyska, oczu, uszu, a nawet okolice narządów płciowych i odbytu. Samice zwabia zapach potu ofiary. Samce odżywiają się jedynie nektarem kwiatów i sokiem roślin, są niegroźne. W Polsce znanych jest około 50 odmian gatunków meszek. Dorosłe meszki spotkać można na terenach wilgotnych w pobliżu zbiorników wodnych. W przeciwieństwie do komarów meszki nie atakują późnym wieczorem, a raczej w ciągu dnia, zazwyczaj popołudniami. Ukłucia pozostawiają dość bolesny i wyraźny ślad oraz obrzęk. Zdarza się, że miejsce po ukłuciu krwawi, a u osób wrażliwych i uczulonych mogą wystąpić dodatkowo gorączka i osłabienie.

Samica po opiciu się krwią jest gotowa do składania jaj. Składa ich od 200 do 500 bezpośrednio do płytkich i czystych wód płynących, takich jak strumyki czy rzeki. Tak złożone jaja przyczepiają się do różnych przedmiotów i roślin, które znajdują się pod wodą. Po około 3 tygodniach z jaj wylęgają się larwy, które wyglądem nie przypominają osobników dorosłych, a raczej jamochłony. Rozwijają się one w wodach bieżących, np. cieki wodne, większe rzeki, gdzie przytwierdzone są do kamieni. Odżywiają się martwymi szczątkami roślin i zwierząt, a także ich odchodami. Dzięki temu są pożyteczne, bo oczyszczają rzeki. Larwy przepoczwarzają się po około 8 tygodniach, zimują, a wraz z pojawieniem się ciepłych dni przeobrażają się w osobniki dorosłe. Dorosłe meszki wydostają się na powierzchnię wody w pęcherzyku powietrza, a następnie odlatują.

Meszki przenoszą pasożyty krwi i skóry pomiędzy zwierzętami ciepłokrwistymi, przez co doprowadzają do poważnych strat zarówno wśród zwierząt dziko żyjących, jak i zwierząt hodowlanych. Atakowane przez nie krowy dają znacznie mniej mleka, z kolei zaatakowany drób gorzej się niesie. W wyniku zmasowanego ataku może dojść do obrzmień w okolicach dróg oddechowych, a to z kolei może doprowadzić do uduszenia. Niektóre gatunki meszek przenoszą organizmy chorobotwórcze, takie jak nicienie, na szczęście jednak te żyjące w naszej strefie klimatycznej nie przenoszą żadnych chorób.

Ukąszenia meszek potrafią być odczuwalne nawet przez kilka dni, ponadto mogą powodować bóle głowy i stawów, a także mdłości. Dokuczać może silne swędzenie skóry i obrzęk tkanek. U osób bardziej wrażliwych ukąszenie meszek może doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego, a w konsekwencji do śmierci. W wyniku ukąszenia meszki wprowadzają do organizmu człowieka jad, który bogaty jest w białko, które odpowiedzialne jest za niszczenie ludzkich tkanek. Jad zawiera także peptydy, które wywołują reakcje alergiczne oraz histaminę, która odpowiedzialna jest za stan zapalny skóry.