Kleszcz należy do pajęczaków, to roztocz osiągający średnio 15 mm długości (maksymalnie 30 mm). Ciało jest okrągłe bądź owalne, składa się z gnatosomy, która obejmuje aparat gębowy oraz idiosomy, która obejmuje segmenty z odnóżami krocznymi (osobniki dorosłe i nimfy zaopatrzone są w 4 pary odnóży) i tylne segmenty bez odnóży. Ciało kleszcza jest grzbietobrzusznie spłaszczone w przypadku osobnika głodnego, w miarę najedzenia staje się ono bardziej wypukłe. Kleszcze są odporne na zimno i suszę, potrafią doskonale ukryć się i czekać na poprawę pogody.

Jest ponad 850 gatunków kleszczy, w Polsce żyje około 20 gatunków. Do tych najpopularniejszych kleszczy zaliczamy kleszcza pospolitego, łąkowego oraz obrzeżka gołębiego. Kleszcz pospolity kojarzony jest z terenami wilgotnymi, preferuje lasy liściaste oraz mieszane. W przypadku lasów iglastych, wybiera jedynie te o gęstym poszyciu. Kleszcz pospolity zasiedla także działki, parki i zieleńce, w Polsce jest bardzo powszechny. Kleszcz łąkowy występuje na zakrzewionych pastwiskach, na obrzeżach jezior i wśród bagnistych terenów leśnych. Preferuje wilgotne tereny, spotykany głównie we wschodniej części Polski. Obrzeżek gołębi żywi się krwią gołębi, spotykany jest w miejscach, gdzie gnieżdżą się ptaki, a więc na poddaszach i strychach.

Kleszcz pospolity.

Kleszcze pospolite atakują z ukrycia, są krwiopijne, szybkie i na dodatek bardzo skuteczne. Nie spadają z drzew, zazwyczaj chowają się w trawach i krzakach. Mogą przenosić groźne dla człowieka bakterie i wirusy, m.in. boreliozę czy kleszczowe zapalenie mózgu. Zwabia je temperatura ciała ofiary, wydychany dwutlenek węgla oraz zapach potu. Kleszcz szuka odpowiedniego miejsca do wkłucia – skóra musi być w miarę cienka i wilgotna. Zazwyczaj wkłuwa się za uchem, w pachwinie, pod kolanem lub w zgięciu łokcia. Kleszcz wbija się dosyć głęboko w skórę, jednak samo wkłucie nie jest wyczuwalne przez ofiarę, a to dlatego, że do organizmu wprowadzana jest specjalna substancja, która znieczula i tym samym opóźnia reakcję obronną. Kleszcz może żerować do 7 dni i wypić około 2 ml krwi, jego ciało staje się wypukłe, a on sam zwiększa swój rozmiar.

Samica kleszcza składa średnio około 100 jaj, oczywiście zdarza się, że może ich złożyć nawet do 6 tysięcy. Kleszcz pospolity jest tzw. trójżywicielem, co oznacza, że każde kolejne stadium kleszcza wybiera swojego żywiciela. Z jaj wylęgają się małe larwy, które osiągają jedynie 0,8 mm długości. Wyposażone są w 3 pary odnóży, co powoduje trudność w poruszaniu się, dlatego też larwa atakuje drobne i małe gryzonie, które nie wykazują dużej sprawności fizycznej. Larwa przekształca się kolejno w stadium nimfy, zwiększa swój rozmiar do około 1,5 mm i obdarzona zostaje 4 parą odnóży. Porusza się sprawniej i atakuje większe zwierzęta, takie jak psy, koty, jeże czy zające. Dorosły kleszcz osiąga około 4 mm długości, samce są nieco mniejsze i osiągają 2,5 mm długości. Samica jest także dwubarwna, tarczka znajdująca się z tyłu jej głowy jest czarno-brązowa, a reszta odwłoku pomarańczowa lub czerwona. U samca tarczka jest także koloru czarno-brązowego, jednak zachodzi ona praktycznie na cały odwłok i dlatego wydaje się on cały ciemny i w jednym kolorze. Należy zaznaczyć, że człowiek atakowany może być przez wszystkie stadia rozwojowe kleszcza, jednak najczęściej atakowany jest przez stadium nimfy i dorosłe samice.